ralf - 2025-02-05, 19:01 Temat postu: Ślad po średniowiecznym ratuszu na ścianie wieży ratuszowej Do roku 1945 na północnej ścianie wieży ratuszowej, czyli od strony dawnej Hali Miejskiej (Stadthalle), znajdował się ślad (zał.1-3) po dwuspadowym dachu budynku, który wznosił się wcześniej w miejscu tejże Hali i którego stromy dach był dobudowany właśnie do wspomnianej ściany. Ślad powstał najwyraźniej w wyniku skucia powierzchni cegieł, do których ten dach był przymurowany i miał postać dwóch długich, prostych linii, stykających się końcami i tworzącymi trójkąt, odpowiadający przekrojowi poprzecznemu dawnego dachu. Każda z tych linii miała długość około 10 m, a ich styk (wierzchołek) znajdował się na wysokości około 28 metrów od ziemi. Pokazuje to jak wysoki stał tam kiedyś budynek. Jego dach sięgał ponad wysokość, na której przekrój kwadratowy wieży przechodził w przekrój ośmiokątny. Najprawdopodobniej był to ślad po starym budynku ratusza, który możemy zobaczyć na planie z 1596 r. (zał.4), przedstawiającym Nysę widzianą z lotu ptaka, pt. „Nissa Silesiorum Sedes Episcopalis”, którego autorem był Georg Hauer (Haÿer) żyjący w latach 1559-1614. Widzimy na nim, że ówczesny budynek ratusza był znacznie wyższy niż gmach stojącej później w jego miejscu Hali Miejskiej, posiadał trzy piętra, poddasze i wysoki, stromy dach, którego wierzchołek sięgał ośmiokątnego przekroju wieży. Odpowiadałoby to śladowi zachowanemu do 1945 r. na północnej ścianie wieży. Należy dodać, że około metr niżej od ww. śladu, równolegle do niego, przebiegał jeszcze jeden trójkątny ślad, który widać w zał. 1-2 (kolor żółty). Tworzyły go nieduże, liniowo umieszczone otwory w ścianie. Wydaje się jednak, że ten drugi ślad miał pomniejsze znaczenie historyczne, skoro został zlikwidowany w trakcie renowacji ścian wieży, podczas jej remontu w latach 1934-36, w przeciwieństwie do śladu pierwszego, który postanowiono zachować jako swoisty relikt. Przed remontem wieży, ten wyżej położony ślad po kuciu, miał postać nieregularną i wyglądał mało estetycznie, ale w trakcie prac nadano mu postać równego, liniowego, estetycznie wyglądającego wcięcia (zał.5). |
||||||
