Forum Historii Nysy

ralf

Poniższe zdjęcie zostało wykonane najpóźniej w 1935 r. i ukazuje kamienną tablicę z inskrypcją, która znajdowała się na ścianie wewnątrz wieży ratuszowej. Autorem zdjęcia jest prawdopodobnie inż. Georg Weisser – pracownik działu archeologii Muzeum Sztuki i Starożytności w Nysie oraz redaktor wydawanego przez tą instytucję rocznika.

Treść przedmiotowej inskrypcji była rymowanym czterowersem i brzmiała:

„Wyr bauen Alle gerne fest
Und Seyn doch nur Fremde Gäst.
Und wo wyr sollen evig seyn
Da bauen Wyr so wenig Dreyn.”

W dzisiejszej pisowni niemieckiej brzmi to:

„Wir bauen alle gern fest
und sind doch nur fremde Gäste.
Und wo wir sollen ewig sein,
da bauen wir so wenig rein.”

A w luźnym tłumaczeniu na język polski:

„Na ziemi lubimy budować dla naszego bogactwa,
a przecież jesteśmy tutaj tylko gośćmi.
Za to w niebie z Bogiem, w wieczności,
nie budujemy prawie nic.”

W roku 1916, na łamach periodyku „Mittheilungen des Vereins für Sächsische Volkskunde” (tom VI, zeszyt 11, s. 340-348), ukazał się artykuł pt. „Eine weitverbreitete Hausinschrift”, którego autorem był dr P. Zinck z Lipska. Praca opisuje pochodzenie oraz różne odmiany przedmiotowego aforyzmu. Dowiadujemy się z niej, że umieszczano go w formie inskrypcji na różnych budynkach i obiektach, w kamieniu lub w drewnie (np. na belkach nośnych). Występował w większości niemieckojęzycznych obszarów i to w bardzo różnorodnych wariantach. Praca przedstawia różne budowle na terenie Saksonii, na których znajdował się ten aforyzm, a które wzniesiono w okresie lat 1605-1821 r. Była to myśl poruszającą serca wszystkich ludzi, myśl o krótkotrwałości życia ludzkiego i wieczności, która nas wszystkich czeka. Napis ten był jedną z najstarszych znanych inskrypcji na terenie Saksonii. Samo powiedzenie, z którego się on wywodzi, jest jednak znacznie starsze i można je znaleźć w zbiorze powiedzeń dolnoniemieckich pochodzących z końca XIV lub z początku XV wieku.

Możliwe zatem, że tablica z inskrypcją w dawnej nyskiej wieży ratuszowej powstała w czasie jej budowy, czyli ok. 1500 r. Nie jest mi nic wiadome, by ten element, choć we fragmencie przetrwał do dziś. Po zburzeniu wieży w marcu 1945 r., jak wiele jej innych elementów, zapewne leżał w gruzowisku i został po wojnie wywieziony wraz z setkami ton cegieł i kamieni gdzieś na skraje miasta i tam wyrzucony.

Zdjęcie zrobione przed 1935 r. Tablica kamienna z inskrypcją, we wnętrzu wieży ratuszowej.jpg

Plik ściągnięto 7 raz(y) 528,08 KB